De dag voor Queenstown

11 oktober: 06:00 het wekkertje en richting de ferry om van het noordereiland naar het zuidereiland te varen. Het was weer super weer. Ferry tocht was echt mooi, varen tussen de bergen en eilanden. Aangekomen in Picton opgehaald door de bus en richting een wijn proeverij gereden. Uiteraard even alle soorten en smaken geproefd. Daarna naar Nelson doorgereden waar ik drie nachten blijf. Nelson is de plaats met de meeste zon uren in Nieuw Zeeland. Ik slaap in het hostel met de naam Paradiso. Werkelijk waar een paradijs. Gratis ontbijt en diner, zwembad, hottub, volleybalveld, tafeltennis en hangmatten. En dan ook nog super weer. Enige, er moet natuurlijk altijd wat te klagen zijn. De zandvliegen zijn hier in overvloed. Maaaaar gelukkig heb ik een goedje wat ze wel aardig van me afhoudt. 'S avonds even een film gekeken en lekker gechilld.

12 oktober: Wederom prachtig weer. 'S ochtends ruim 12km hardgelopen en me vervolgens bij het zwembad gestationeerd. Lekker bakken, goed smeren hier, dat wel. Voor het eerst het echte vakantie gevoel. Prima dagje

13 oktober: De dag die ooit zou komen in deze 9 maanden. Een houthakker in de kamer. Wat een ramp zeg. Zwaar beroerd geslapen afgelopen nacht. S' ochtens een hiketour gedaan naar het centrale punt van Nieuw Zeeland met een Nederlandse gozer. Mooi uitzicht op de stad Nelson en de natuur. 'S middags weer lekker aan het zwembad gezeten. Wel gezellig, sprak twee Nederlandse meiden die uit de buurt van het Westland komen. 'S avonds niet te gek gedaan en me voorbereid op een nieuw nachtje bomen zagen. Hij produceert een geluid, ongelooflijk.

14 oktober: Na weer een lekker nachtje geluisterd te hebben naar de houthakker, 's ochtends een hike gedaan naar een uitzicht punt. Was weer mooi, zeker door het wederom mooie weer. Het is nu al vier dagen mooi weer en de vooruitzichten zijn ook nog steeds prima! Na de hike lekker aan het zwembad gelegen en gewacht op de bus die ons uiteindelijk naar Abel Tasman national park heeft gebracht. Hier slapen we op een super mooie plek aan de rand van het National park. S'avonds een bbq met de hele groep, helaas was ik niet meer zo gezellig omdat ik laatste twee dagen te weinig had geslapen. Nu maar weer even bijtanken in een heerlijk bed en hopelijk zonder snurkers.

15 oktober: Heerlijk geslapen. Om 9uur werden we opgehaald om een paar uur te zeilen en vervolgens terug te wandelen door het Abel Tasman National Park. Het zeilen was super, mooi landschap en een zonnetje erbij zonder een wolk te bekennen. Tijdens de wandeling van ruim 12km terug zagen we nog een hele groep dolfijnen zwemmen. Dat is altijd leuk natuurlijk. Morgen begin ik aan een vier daagse wandeltocht door het National park.

16 tot 19 oktober: Van 16 tot 19 oktober heb ik met een Japanse meid een vierdaagse wandeltocht door het Abel Tasman National Park gedaan. Een hele ervaring, mede doordat we drie nachten in een hut hebben geslapen zonder licht, elektriciteit en douch maar ook door de prachtige landschappen. Echt geweldig! De eerste dag hebben we ruim 24km gewandeld. Het is vaak omhoog of omlaag en dat is best pittig met al je bagage. Uiteindelijk ruim 7,5uur over gedaan. De tweede dag was 12km, 5uur over gedaan, de derde dag 14km, deze dag heb ik ook de bagage van die Japanse meid gedragen omdat ze overal last van had, ruim 7uur over gedaan en me schouders voelde daarna als beton. de laatste dag was 8km wat een wandeling van 4uur was. Omdat het geen rondje is zijn we de laatste dag opgehaald door een boot, deze heeft ons weer terug gebracht naar de start. Was wel lache, een meid die een stoel achter me zat was nogal zeeziek, kotste even de hele bende onder. De wandeling was al met al een prachtige ervaring, de hoogtepunten waren de zeehonden met jongen op de goude zandstranden en de diverse prachtige uitzichten. Het dieptepunt van de trip waren de tientallen beten van de welbekende zandvliegen. Wat ik ook gebruikte, ze kwamen met zwermen op me af. aangekomen bij het hostel was ik erg blij met een heerlijke douch. Na 4 dagen bewegen met een heerlijk zonnetje is dat wel verfrissend.

20 oktober: 8:30 de bus gepakt naar de volgende stop,
Westport. Een stadje waar niets te doen is ben ik achter gekomem. Even een rondje door de stad gemaakt en 's avonds wat spelletjes gedaan. Morgen de bus om 07:30 verder naar de Franz Jozef Glacier.

21 oktober: Met de bus langs een zeehonden colonie gereden om vervolgens te stoppen in Punakaika, hier even gestopt voor wat mooie uitzichten, met onder andere de pancake rocks. Daarna doorgereden naar Greymouth om de stad te verkennen. Deze stad is bekend geworden door het vele goud dat hier is gevonden in de bergen. Uiteindelijk in Franz Jozef aangekomen. Hier een rondje hardgelopen en s'avonds biertjes gedronken.

22 oktober: Vandaag met de helicopter de gletsjer op gegaan. Was echt zwaar de top, de helicopter vlucht maar ook de massa ijs van de gletsjer. In Nieuw Zeeland zijn ruim 3300 gletsjers. Het wordt een gletsjer genoemd als er heel het jaar door ijs ligt en het ijs zich verplaatst. De Franz Jozef gletsjer is een grote jonge van ruim 12km lang. Op sommige plaatsen verschuift het ijs zich acht meter per dag, vrij extreem. Meeste plekken is het een halve meter per dag. De gletsjer was vier jaar geleden zo een 30 meter hoger dan nu. Maar dit fluctueert nogal. Tien jaar geleden was die namelijk kleiner dan nu. Ze verwachten echter dat de gletsjer over 100 jaar volledig zal zijn verdwenen. Ik vond het echt een gave trip, mede doordat ik het erg interessant vind. S' middags naar een hotpool gegaan en lekker gechilld. S'avonds weer biertjes gedronken. Tevens een internationale bier at wedstrijd gewonnen. Hebben al die jaren training toch nog iets opgeleverd.

23 oktober: Vandaag was weer een reis dag. Uiteindelijk in Wanaka aangekomen nadat we op diverse plaatsen zijn gestopt voor mooie uitzichten en wandelingen. We zijn ook gestopt bij the blue water pools. Dit zijn hele lichte blauwe pools met water afkomstig van een gletsjer. Door een bepaalde stof kleurt het water licht blauw. De gekke buschauffeur gaf de groep (41 man) de challenge om van een acht meter hoge brug te springen in deze pool. Uiteindelijk waren er negen gesprongen waaronder ik. Was echt gaaf maar wel wat fris. Hier in Wanaka waar ik nu ben is het echt mega mooi. Landschappen die je je niet kan voorstellen. Ik blijf hier vier nachten, even bijkomen en genieten.

24 oktober: Weer een dag met een een letterlijk en figuurlijk hoogtepunt. Om zeven uur een rondje hardgelopen om vervolgens naar het vliegveld te gaan. Een Ierse gozer had gevraagd of ik mee wilde vliegen in een vier persoons vliegtuig. Voor helemaal gratis zeg je dan natuurlijk geen nee. We hadden prachtig weer met uitzichten over het fabel achtig landschap. De Ier kreeg een vliegles en ik genoot van het uitzicht. 'S middags een hike gedaan rond Wanaka, aan het strand gechilld en weer hardgelopen. Niet denken dat ik gek ben geworden hoor, maar heb hier toch alle tijd en het is de ideale manier om veel van de stad en omgeving op een makkelijke manier te zien. Het is hier trouwens maar 16 graden maar dat is voldoende om in je blote buik op het strand te liggen. De zonkracht warmt het wel op. En ik ben zo blij, er waren geen zandvliegen.

25 oktober: De ochtend goed begonnen met een hike naar mount Iron. Dit is een berg vlak naast het stadje Wanaka die een prachtig uitzicht geeft over Wanaka en omliggend gebied. 'S middags heerlijk in het zonnetje gezeten, biertje, chipje, biertje, biertje.

26 oktober: Ze gaven voor vandaag slecht weer op maar het was meer dan prima. In de ochtend wezen hardlopen langs het meer met prachtig uitzicht. Uiteindelijk 22km hardgelopen, nog nooit zover achter elkaar gelopen eigenlijk. 'S middags was het weer chill time. Nu vroeg slapen. Morgen naar Queenstown, de stad met de ziekste bungies,swings en party's zijn. Zin in!

Het tijdverschil is nu trouwens 12 uur met Nederland, dan ben je toch wel echt aan de andere kant van de wereld.
Wel mooi, ik ben er nu al 6 weken maar ik kijk nog steeds naar de verkeerde kant van de weg bij het oversteken. Welk ezelbruggetje ik ook gebruik, het gaat zelde goed. Me Engels gaat langzaam maar zeker ook steeds beter, stond er aan het begin toch wel versteld van hoe slecht het was.

Groetjes